GALERIE ZDJĘĆ
NASZE PUBLIKACJE
AKTUALNOŚCI
Państwowe Archiwum Obwodu Lwowskiego online
Na stronie Państwowego Archiwum Obwodu Lwowskiego udostępniane są zdigitalizowane zasoby. Między innymi z zespołu (fondu) nr 2 “Magistrat królewskiego stołecznego miasta Lwowa”, w nim opys nr 1 – sprawy związane z nadzorem budowlanym według nazw ulic i numerów budynków. Wyszukiwarka pozwala znaleźć polskie nazwy ulic. Część z tych zasobów jest do pobrania, część zapewne czeka na dalszą digitalizację. W dokumentach tych występują właściciele, zarządcy, najemcy… W niektórych wypadkach są też plany budynków.
Jest także spis zespołów w części do 1939 roku. mag
Wielkanoc 2024
Odszedł do PANA
Ormiański spacer zakończony zwiedzaniem Skarbnicy
W sobotę, 23 marca, było nam miło gościć w Skarbnicy Polskich Ormian Miłośniczki Warszawy i Mazowsza. Sześć pań zwiedzało najpierw “ormiańskie” Stare Miasto z przewodniczką warszawską Moniką Brodowską (pierwsza z prawej), a następnie przyszło poznać nowy dla nich punkt na mapie turystycznej, czyli Skarbnicę. Zapraszamy na nasze wystawy czasowe (otwarcie najbliższej i towarzyszące jej spotkanie już w sobotę, 13 kwietnia o godz. 12)! mag
58. Awedis już czeka na czytelników!
Drodzy Czytelnicy!
Rok 2024 rozpoczął się dla społeczności Ormian w Polsce od pożegnania ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego, o którym wzruszająco pisze na naszych łamach Bogdan Kasprowicz, reprezentant mniejszości ormiańskiej w Komisji Wspólnej Rządu i Mniejszości Narodowych i Etnicznych.
Tak się złożyło, że żegnamy ks. Tadeusza Isakowicza-Zaleskiego akurat w numerze, w którym wiele miejsca poświęcamy tak bliskiej jego sercu tematyce kresowej. Mamy zatem wstrząsający dokument historyczny autorstwa dr. Franciszka Wasyla, pokazujący kontekst, skalę i okrucieństwo zbrodni UPA na mieszkańcach Kut w 1944 r. Mamy też recenzję książki LeoPolka – niezwykłych wspomnień ze Lwowa spisanych w pasjonujący sposób przez Marię Woś. Mamy wreszcie opowieść o bogatym zbiorze szat liturgicznych, pochodzących z kresowych parafii ormiańskokatolickich, które znajdują się w zbiorach Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich.
Zapraszamy też do spotkania z dwójką współczesnych ormiańskich artystów, mieszkających w Polsce od 30 lat. Na kolejnych stronach znajdą Państwo więc relację z jubileuszowej wystawy malarstwa Gagika Parsamiana w Gdańsku oraz rozmowę ze śpiewaczką Nairą Ayvazyan, wyróżnioną Odznaką Honorową za zasługi dla Województwa Śląskiego.
Rok 2024 jest jednocześnie dla naszej redakcji wyjątkowy, gdyż świętujemy w nim mały jubileusz. Jesienią 2009 r. ukazał się pierwszy pilotażowy numer kwartalnika „Awedis”. A zatem już od prawie 15 lat dokumentujemy życie społeczności ormiańskiej w Polsce.
Ciesząc się ze zbliżającej rocznicy, chcemy jednocześnie dokonać oceny ostatnich lat naszej pracy i bogatsi o tę wiedzę spoglądać w przyszłość. Stąd zapraszamy Państwa – Szanowni Czytelnicy – do wypełnienia krótkiej ankiety online, która można znaleźć pod linkiem: https://forms.gle/vP533oeqDWt2oVyQ8 . Państwa opinia będzie dla nas bezcenną wskazówką w udoskonalaniu służby „posłańca niosącego dobrą nowinę”. Z góry serdecznie dziękujemy za wszelkie uwagi i poświęcony czas!
Zapraszamy do czytania: 58_Awedis
Redakcja
Odwiedziny z Nordy do Skarbnicy Polskich Ormian
Jakże nie przytoczyć tak miłych słów o naszej Skarbnicy Polskich Ormian? Magda Sacha jest adiunktem w Katedrze Kulturoznawstwa Uniwersytetu Gdańskiego i wykłada podstawy wiedzy o kulturze, muzealnictwo oraz wiedzę o regionie.
Poznaliśmy się z nią całą grupą Ormian podczas Festiwalu Dziedzictwa Kresów w Lubaczowie w 2017 roku. Było sympatycznie i ciekawie, i tak już zostało, choć czas minął niepostrzeżenie.
Niedawno Magda wydała niezwykłą 3-tomową książkę „Edukacja kobiet na Pomorzu Gdańskim w początkach XIX wieku”. Jej szerokie zainteresowania obejmują też historię i kulturę Kaszubów; mieszka w Wejherowie, stąd tytułowa “Norda”.
Wkrótce – już w sobotę 13 kwietnia – zapraszamy na pierwszą czasową wystawę w Skarbnicy Polskich Ormian! Do zobaczenia. mag
Axentowicz. Dziedzictwo artysty
Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach i jego Ośrodek Konferencyjno-Wystawienniczy Kasztel w Szymbarku zaprasza do zwiedzania nowej stałej ekspozycji “Axentowicz. Dziedzictwo artysty”, która dostępna jest dla zwiedzających od 5 marca 2024 r.
Obok – jeden ze szkiców Axentowicza. Dziękujemy Antkowi Hasso-Agopsowiczowi za przesłanie fotografii.
Walerian Tumanowicz. Historia nie tylko rodzinna
Towarzystwo Ormian Polskich zwróciło uwagę na niezwykły film dokumentalny w reżyserii Henryka Jureckiego o legendarnym Żołnierzu Wyklętym, polskim Ormianinie – Walerianie Tumanowiczu, którego biogram jest na Wiki.Ormianie.pl, a jego postać przypomniana była na wystawie “Z widokiem na Ararat. Losy Ormian w Polsce” Fundacji Kultury i Dziedzictwa Ormian Polskich.
Film „Ostatni warsztat” z Oskarem
Film „Ostatni warsztat” zdobył Oskara w kategorii Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny. Tytułowy warsztat to wyjątkowe miejsce na mapie Los Angeles, w którym występuje grupa lutników i innych w zwykłych rzemieślników naprawia instrumenty muzyczne. W filmie poznajemy historię czworga z nich. Jeden z nich jest m.in. Steve Bagmanyan – stroiciel zastosowany do pianinami i fortepianami, jednocześnie kierownik warsztatu – ormiański uchodźca z Azerbejdżanu. Opowiada o masakrze Ormian w Baku i swojej ucieczce: „Byłem małym ormiańskim chłopcem, mieszkałem w Baku. Moi matka nie mogła sobie działać, że może się wydarzyć jakaś tragedia, ponieważ byli przyjaciółmi, sąsiadami, z którymi mieszkaliśmy obok siebie przez tyle lat. I nikt nie przypuszczał, że wybuchnie wojna. W latach 1986-1987 zaczęto wypędzać wszystkich Ormian z Baku.”
Artykuł w j. ormiańskim: https://www.vaticannews.va/…/hy-the-last-repair-oscar.html
https://www.youtube.com/watch?v=xttrkgKXtZ4&t=2083s
Rok 2024 – Światowym Rokiem Zbigniewa Herberta
Rok 2024 – Światowym Rokiem Zbigniewa Herberta
– obchodzony na całym świecie pod patronatem UNESCO.
Zbigniew Herbert (1924 – 1998)
W 2024 roku przypada setna rocznica urodzin Zbigniewa Herberta – wybitnego poety, eseisty, dramaturga, krytyka sztuki i podróżnika, półkrwi Ormianina. Syn Bolesława i Marii z domu Bałaban, urodzony we Lwowie, gdzie w 1943 uzyskał maturę na tajnych kompletach. Edukację kontynuował w lwowskim konspiracyjnym Uniwersytecie Jana Kazimierza na wydziale polonistycznym. Po 1945 roku, w Krakowie, studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim na Wydz. Ekonomicznym i w Akademii Sztuk Pięknych. Kontynuował studia prawnicze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, gdzie uzyskał tytuł magistra praw. W Gdyni pracował w Narodowym Banku Polskim, w Oddziale Gdańskiego Związku Literatów Polskich, potem w Muzeum Okręgowym w Toruniu, również jako jako nauczyciel w szkole podstawowej.
Publikował recenzje z wydarzeń teatralnych, muzycznych, z wystaw plastycznych w “Słowie Powszechnym i w “Przeglądzie Powszechnym”. Na życie zarabiał również sporządzając kwerendy biblioteczne i bibliografie, był też płatnym krwiodawcą. Dopiero po 1956, kiedy w związku z tzw. odwilżą mógł poświęcić się pracy literackiej, wówczas zadebiutował tomem wiedzy “Struna światła”.
Zbigniew Herbert nie był w stanie przystosować się do ponurych realiów i atmosfery PRL. Mimo problemów udaje mu się uzyskać paszport, co pozwoliło na podróżowanie, a było jego pasją. W latach 1958 a 1960 podróżował przez Wiedeń po Francji, Włoszech i Anglii.